antykruchość w życiu i w biznesieJadąc tramwajem zawsze zastanawiam się, jak bardzo – mimo braku smartfona – różnię się od tego dziwnego, nie widzącego świata poza małym ekranem przed sobą, plemienia. I obawiając się, że nie za wiele, zdecydowałem się na eksperyment.
Tleniona blondzia, dziecko, budowa na kredyt i wczasy w Mielnie – tak kiedyś wyglądały moje marzenia. Porzuciwszy razu pewnego ten tradycyjny, lokalny ideał, zorientowałem się, że zrodziło to pewien bardzo przykry problem.
Czy to możliwe, by – mimo średniowesołej diagnozy – opuścić gabinet lekarski uśmiechając się od ucha do ucha?
Za oknem już jasno – „jeszcze nie dzwonił”, ale odprężyć się nie możesz – w podświadomym napięciu czekasz na znienawidzony dźwięk. W końcu przysypiasz, a potem – to już jak zwykle – 4x przycisk drzemka, „nie mam co na siebie włożyć”, olanie śniadania i wybiegnięcie z domu z konstruktywną myślą: grr. A gdyby tak spróbować inaczej?
antykruchość w życiu i w biznesie