antykruchość w życiu i w biznesie
…mija całkiem przyjemnie. Miejsca, mimo że teoretycznie najgorsze w całym samolocie (ostatni rząd, 2 środkowe w środkowym poczwórnym rzędzie, za plecami ściana i toalety) nie są wcale takie złe. Obsługa bardzo miła, w podręcznych telewizorach duży wybór całkiem nowych filmów (chyba, w ramach wakacyjnej rozrywki, skuszę się na „The Hangover 3”).
Przemierzam lotnisko we Frankfurcie, podziwiając sekcję non-EU, w której dotychczas byłem chyba tylko raz w drodze do Dubaju. Podobnie, jak przy każdej wizycie, bardzo mi się tu wszystko podoba. Takie czyste, poukładane i działające jak w zegarku.
Nie spieszę się. podśpiewuję do sączącej się ze słuchawek muzyki i końcu, po około pół godziny – port lotniczy Frankfurt jest naprawdę duży – docieram pod Gate Z19. Dostrzegam Bartka. Witamy się radośnie, ale nie dane jest mi nawet usiąść, bo nagle słyszę z głośnika niewyraźne:
Bleblebleble… Igor Mroz… bleblebleble.
Leżę w łóżku w lofcie na Williamsburgu. Wstałem 24h temu. To był bardzo długi dzień. Dobranoc! No ew. dorzucę dzisiaj jedną notkę dla zaostrzenia apetytu.
Jeśli twój kumpel zrobi ci na twoją prośbę super kanapki, ale zapakuje je tak, że rozwalą się w torbie zanim jeszcze dotrzesz na lotnisko – uśmiechnij się szeroko na security check i poproś o parę zamykanych torebek do zabezpieczania kosmetyków. Działa bez pudła!
p.s. Torbę wyczyść w WC.
p.p.s. Mamy absolutnie najgorsze możliwe miejsca w całym double-deckerze do Bostonu. Za to blisko wyjścia. Trzeba myśleć pozytywnie. Lessons learned: niezależnie od tego co mówią panie na infolinii zawsze musi się jakoś dać zacheckinować przynajmniej na 24 godziny przed lotem.
antykruchość w życiu i w biznesie